Fritz Erik

Hoevels

Dr Fritz Erik Hoevels, dypl. psych., ur. 6.1.1948 we Frankfurcie nad Menem, studiował psychologię i filologię starożytną, pracuje jako psychoanalityk – w sensie nie rozwodnionej psychoanalizy Zygmunta Freuda – we Freiburgu w Breisgau. Jego najważniejsze książki „Marksizm, Psychoanaliza, Polityka“ oraz „Rozprawa naukowa Wilhelma Reicha o psychoanalizie“ ukazały się nakładem wydawnictwa AHRIMAN; oprócz tego wiele prac naukowych o zastosowaniu psychoanalizy ukazało się w czasopismach fachowych „Hermes“ (Franz Steiner Verlag), „Praktyka psychoterapii“ (Springer) i „System ubw“ (wyd. AHRIMAN), oprócz tego polityczne artykuły i opracowania ukazały się w czasopiśmie „Ketzerbriefe“ („Listy heretyków“) (również AHRIMAN). Niektóre z jego dzieł można nabyć jak tłumaczenia.

Szczegóły znajdują się w bibliografii na końcu artykułu.
         Dr Hoevels jest z pewnością nie tylko psychoanalitykiem i autorem prac naukowych, jest nie tylko publicystą sprzeciwiającym się bezkompromisowo ujednoliceniu, jeszcze gorzej: jest założycielem „Inicjatywy Marksistowsko-Reichowskiej“, która przez pewien okres czasu jako „Kolorowa Lista Freiburg“ zdołała odesłać pewnego nie mniej ważnego niż Pim Fotuyn przyjaciela- wroga do przedmiejskiej rady miejskiej, i która obecnie żyje nadal, nie dokonawszy nawet najmniejszej zmiany w swojej klasycznej leninowskiej postawie (na podstawie : „Co robić?“) jako „Związek przeciwko przystosowaniu się“, i która żyje w dalszym ciągu, w ukryciu przed węszącymi za nią nosami. Znaczenie związku, jego historia i rola Hoevelsa została znakomicie udokumentowana w książce „30 lat heretyka“. Jej program można trafnie ująć w trzech hasłach:
Kontrola narodzin – skrócenie czasu pracy – równość na całym świecie!

Można by nazwać ją również: „Dla żyjącej planety“.
         Takie związki i programy stwarzają pozycję właścicieli, którzy są dobrzy tylko w tym sensie, że zabierają komuś innemu coś, nie zważając zbytnio na prawa i kontrolę informacji. Jest to powodem, dla którego stała się konieczną ta osobista strona internetowa; bo bez niej nawet przy sporych staraniach nie dowiecie się Państwo po wpisaniu haslą Hoevels niczego. (szczujące i prawdziwe, ale rozdrobnione w niereprezentatywne okruchy informacje), a już na pewno niczego o jego nowej książce (tej o Reichu)
        To, co łączy Heovla z Reichem – w każdym razie z Reichem, który jeszcze nie zgubił się we mgle paranaukowych spekulacji – to nie tylko jego zawód i podstawy naukowe, ale także wkład w organizowanie rozproszonych, ogłupiałych i bezbronnych mas do prawdziwej walki przeciw swoim (z urodzenia) panom w celu zwycięstwa i założenia racjonalnie zorganizowanego rządu, którego obowiązkiem było jedynie najwyższe szczęście jak największej procentowo liczby ludzi, który miał składać się z możliwie dorosłej ludzkości, nie uganiającej się za każdym prawem natury. (Jest to w rzeczywistości to, co Marks i Engels nazywali „bezklasowym społeczeństwem“, i co od czasu przejęcia władzy przez Stalina nie było już nigdy celem jakiegokolwiek rządu Bloku Wschodniego; chodzi tu o program ogólnego dobrobytu i zadowolenia, w żadnym razie nie o szare, płytkie, ascetyczne zrównanie). Bliższych informacji należy szukać w odpowiednich pismach, co do pozycji i działalności Hoevla, to nieodzowne jest tu niestety wspomniane „30 lat heretyka“ – mimo swej minimalnie utrzymanej ceny.
         Subiektywna strona procesu indywidualnego przekręcania mózgu w celu umocnienia władzy, które czyni bezbronnym indywiduum i stwarza z niego uczciwego członka partii swoich wrogów, uwidocznił Hoevels z rzadko u niego spotykaną dosadnością w swojej sztuce „Waitoreke“; można ją na szczęście nabyć bardzo tanio na płycie kompaktowej, a każdy, nawet najbardziej „prowokacyjny“ teatr będzie się bał ją wystawić (lub od razu zostanie pozbawiony „państwowych pieniążków“, mechanizm, który – na marginesie – już w demokratycznej starożytnej Grecji z dużym powodzeniem dbał o dobór sztuk teatralnych i dzięki któremu pozostałości sztuk antycznych są tak nudne)

Tutaj następuje bibliografia jego dotychczasowych dzieł: